ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
مراسم کرنازنی ماه محرم در رامسر
روزگار فراموش شده کرنا زنی
از آداب و رسوم بومی منطقه غرب مازندران که سالها است نسل به نسل چون امانتی گرانمایه به نسل حاضر رسیده، آیین "کرنازنی" در محرم است.
"کرنا زنی" ویژه عزای امام حسین (ع) بوده و در محلاتی چون آخوند محله ، نارنج بن، تالش محله فتوک و سادات محله شهرستان رامسر و برخی مناطق استان گیلان سابقهای چند قرنی دارد.
امروز در معدود شماری از روستاهای غرب مازندران و شرق گیلان مراسم" کرنا زنی" انجام میگیرد و متاسفانه روز به روز اجرای این آیین کم رنگتر میشود. این آیین با آغاز ماه محرم شروع میشد و در واقع نوعی وسیله برای اعلام برپایی سینهزنی و نوحهخوانی برای گرامی داشت شهدای کربلا بود و مردم با شنیدن طنین ناله " کرنا " در مجلس عزا حضور مییافتند.
معمولا هیاتهای عزادار عصر تاسوعا در مساجد جمع شده و شب عاشورا را تا به صبح در مسجد بیدار میماندند و در سپیده دم پس از ادای فریضه نماز صبح عزاداران پیشاپیش کرناچیها به سوی گورستانها حرکت میکردند.پیش از حرکت دستههای سینه زنی، نوای حزنانگیز کرنا در حالی که سکوت همه جا را فرا گرفته بود،در فضای مسجد طنین انداز میشد و کسانی که مشتاق حضور در عزاداری بودند با شنیدن صدای " کرنا" از دور و نزدیک به مسجد میآمدند و هیات را همراهی میکردند.
آیین " کرنازنی " بیشتر به صورت دسته جمعی و درمحوطه مسجد انجام میگرفت و علاوه بر روزهای تاسوعا و عاشورا در سوم و هفتم شهادت امامحسین(ع) و یارانش نیز کرنا نواخته میشد.