آقازاده های فرهنگی ، از دولت تا شهرداری!

 *** 

آقازاده های فرهنگی ، از دولت تا شهرداری! 

*** 

به نقل از: سایت البرز 

***

 دیرزمانی آقازاده ها با استفاده از موقعیت هایی خاص به امر ویژه خواری در اقتصاد کشور مشغول بودند اما امروزه با تغییر جهت فکری و نگرش فرزندان برخی مسئولان نظام، فعالیتهای فرهنگی بیشتر مورد توجه آقازاده ها قرار گرفته است.

تکاپو در عرصه فرهنگ در برگیرنده یک نگرش پرستیژی است و تفاوت آن با فعالیت در عرصه اقتصادی آن است که آقازاده های فرهنگ دوست، برخلاف دیگر آقازاده ها مایل هستند که نام و نشان و عنوانی از خود به یادگار بگذراند و چه نشانی ماندگارتر از حوزه فرهنگ...


برخلاف فعالیت های اقتصادی که تحت عناوین مستعار و به صورت پوشیده انجام می گیرد، تکاپوی فرهنگی آقازاده ها به صورت نسبتاً باز انجام می شود، دلیل آن هم این است که فعالیت های فرهنگی با پز روشنفکری همراه است، به عنوان مثال فعالیت در عرصه نشر یا چاپ کتاب در موضوعات مختلف سیاسی، فرهنگی و همچنین راه اندازی کانونهای فرهنگی، ایجاد سایت و مدیریت منابع کلان بخش فرهنگ از جمله مواردی است که در این چار چوب قابل اشاره است.


ایجاد سایت و یا بر عهده گرفتن سکان هدایت یک نشریه و یا حتی یک مدرسه، به عنوان اصلی ترین فعالیت آقازاده ها، آن هم بدون داشتن سوابق فعالیت در چنین بخش‌هایی امروزه به شدت در کانون توجه قرار گرفته است. برای مثال سایت های اطلاع رسانی خبری با هدف تحت الشعاع قرار دادن مسائل روز جامعه در راستای جلب نگرش مخاطبان به موضوعی خاص، با پشتیبانی فرزندان برخی مسئولان نظام به فعالیت مشغول هستند.


با این حال همیشه فعالیت فرهنگی آقازاده ها خیلی برای آنها بی ارتباط با منفعت گرائی نیست و به عبارتی می توان گفت که صرفاً پرستیژ و وجه فرهنگی، دلیل گرایش فرزندان مسئول نظام به فعالیت های فرهنگی نبوده است.

پذیرش مسئولیت فرهنگی در سازمان‌ها و ارگان‌های کشور علاوه بر آنکه امکان رشد سریع و خارق العاده آقازاده های فرهنگی را فراهم می آورد جابجائی مبالغ کلانی بابت اجرای طرح ها و پروژه ها را نیز در پی دارد.


در نمونه های مکرر، دیده شده که برخی آقازاده ها پس از 2 سال فعالیت در عرصه فرهنگی یا مدیریت میانی بخش‌های مختلف فرهنگ، سنوات خدمتی معادل 20 تا 30 میلیون تومان دریافت کرده اند که این رقم معادل سنوات یک کارگر ساده شهرداری پس از 30سال خدمت است.
 

نسل جدید آقازاده هائی که عمدتاً در مراکز فرهنگی مشغول بکار هستند به لحاظ سنی در محدوده 30 تا 33 هستند. این افراد مسئولیت‌های فرهنگی در لایه های میانی و کنترل ده‌ها مرکز استراتژیک فرهنگی در پایتخت را عهده دار هستند که انتصاب آنها از سوی مدیران نیز نوعی ابراز ارادت به آن مسئول و یا یک جناح خاص است.


برخی معتقدند انتصاب برخی فرزندان مسئولان در سمت‌های مختلف، بیشتر با هدف زدوبندهای سیاسی است تا سپردن کار به کاردان و یا شایسته‌سالاری؛ در واقع برخی مسئولان با این کار ضمن تثبیت جایگاه مدیریتی خود از بار مسئولیت آن فعالیت فرهنگی نیز شانه خالی کرده و همه انتقادهای احتمالی را متوجه "آقازاده مورد نظر" می کنند آن هم اگر کسی جرات اظهار نظر درباره فرد مورد اشاره را داشته اشد.


بخش قابل ملاحظه ای از این مدیران در سازمان‌های فرهنگی "ش" مشغول به‌کار هستند. برخی آگاهان که ارتباطات جسته و گریخته ای با این افراد دارند، می گویند که سمت‌های برخی از این آقازاده ها از ابوالمشاغل نیز فراتر رفته و آنها بطور همزمان چندین مسئولیت مهم در حوزه فرهنگ را عهده دار هستند.

برای مثال پسر یکی از مسئولان بلندپایه که در یک ماهنامه فعالیت دارد، به عنوان مدیر یک مدرسه نیز فعالیت می کند و این جدای مسئولیتی است که نامبرده در یکی از دانشگاه‌های کشور به عهده گرفته است.


"م. ن" و "م.ت" فرزندان یک نماینده مجلس و رئیس یکی از مراکز علمی -بهداشتی مهم کشور نیز در حال حاضر مسئولیت چند فعالیت فرهنگی از جمله مدیریت یک موسسه تبلیغاتی وابسته به شهرداری عهده‌دار است.


بخش دیگر فعالین عرصه فرهنگ را شبه آقازاده‌هائی تشکیل می دهند که پدران آنها مسئولیت های کلیدی در عرصه نظام ندارند. فرزندان نظامیان ارشد و مداحان معروف از این جمله هستند. این افراد نیز به علت نفوذ پدرانشان در برخی مراکز فرهنگی به راحتی در پست‌های بالای تخصصی به فعالیت می پردازند.


از دید برخی کارشناسان فعالیت آقازاده ها در عرصه فرهنگ می تواند ناشی از تغییر مسیر سرمایه از حوزه اقتصاد به عرصه فرهنگ باشد، با آنکه دولت در مسیر حذف تدریجی یارانه ها در همه بخش‌ها از جمله فرهنگ است، فعالیت برخی نهادهای مذهبی - فرهنگی، کماکان با بودجه های بسیار کلان پیوند خورده است که حضور آقازاده ها در این بخش‌ها اصطلاحا مدیریت بهینه بودجه نام گرفته است، به این معنی که برخی استدلال‌ها دلالت بر آن دارد که آقا زاده ها واسطه پدرانشان بهتر از دیگران با مسائل و مشکلات بخشهای فرهنگی آشنا هستند و البته در مواردی که آن نهاد یا فعالیت فرهنگی با مشکلی روبرو می‌شود، به راحتی می‌توانند آن مشکل را حل کنند.
 
با این حال به نظر می رسد که ورود نرم و خاموش آقازاده ها به عرصه فرهنگ را باید مدیون ارتباطاتی دانست که پدران آنها با برخی از مراکز فرهنگی داشته و دارند، چرا که در حال حاضر به نظر می‌رسد سرمایه گذاری در حوزه فرهنگ صرفنظر از گردش پول و پرستیژ، برنامه اساسی نظام برای مقابله با خرده فرهنگ‌های مهاجم بیگانه است و شامه آقازاده ها در گرایش به این سمت به خوبی کار کرده است.
امیررضا پرحلم

البرز در نظر دارد جهت تنویر افکار عمومی در مطلبی مستقل نام و عنوان برخی از این آقازادگان فرهنگی را که با رانت پدران خود در نهادهای فرهنگی مشغول هستند منتشر نماید در این راستا از کلیه بینندگان سایت که مدارکی معتبر مبنی بر حضور این اقازاده ها در نهادهای فرهنگی در دست دارند خواهشمندیم مدارک خود را به پست الکترونیک سایت ارسال نمایند.